سبک شناسی شعر فارسی

«سبک شعر»، یعنی مجموع کلمات و لغات و طرز ترکیب آنها از لحاظ قواعد زبان و مفاد معنی هر کلمه در آن عصر و طرز تخیل و ادای آن تخیلات از لحاظ حالات روحی شاعر که وابسته به تأثیر محیط و طرز معیشت و علوم و زندگی مادی و معنوی هر دوره باشد. آنچه از این کلیات حاصل می شود آب و رنگی خاص به شعر می دهد که آن را «سبک شعر» می نامیم.

عناوین دیگر سبک شعر

قدما گاهی به جای «سبک»، «طرز» و گاه «طریقه» و گاه «شیوه» استعمال می کردند.

اقسام سبک در زبان فارسی

1. سبک خراسانی یا ترکستانی
2. سبک عراقی
3. سبک هندی
4. بازگشت ادبی، یا سبکهای جدید که منتهی به سبک جدید دوره مشروطه شده است.

منابع

• سبک ها و مکتب ها در شعر فارسی، دانشنامه رشد، بازیابی: ۱۰ آبان ۱۳۹۲.